13e dag Terug in Santiago

Na een heerlijke nacht in de Auberge, zijn we rond 07.00 uur opgestaan om de laatste 3 km te lopen naar Capo de Finisterre, het einde van de wereld.
Daar bevindt zich KM paal o.ooo km. Duidelijker dan door deze laatste paal kan men het niet beter symboliseren dat je werkelijk alle KM's hebt verstapt. Laat ik wel eerlijk blijven de opgaande Km richting de capo gingen prima maar de omgekeerde km terug naar de auberge verliepen moeizaam. Ik denk toch aan een scheenbeen ontsteking of een grote verrekking ik mag van geluk spreken dat dit op de allerlaatste dag heb opgelopen. Mag je hier over geluk spreken of moet je aan meer denken. JP zou zeggen:" de Jaques kijkt toe, manneke". Ik hou mij daar maar aan vast. Gisteren regen vandaag winderig op blote voeten naar de capo om daar de allerlaatste foto te nemen die wij nog op het net zullen plaatsen. Wat denk je komen we boven is er een bronzen schoen pleitte, rot afgezaagd bij de verankering slechts een schoen achterlatend. Op dat moment denk je jat ze dan alle twee, eikel(s).
Je ziet het maakt niks uit of je in de grote stad woont, baldadigheid en vernieling, het is in de maatschappij gekropen. Als je dan daar staat en er aan denkt dat hier de zon ondergaat,in het westen, kan je voor je zelf voorstellen dat mensen hier in de 12e eeuw werkelijk dachten, de wereld houdt hier op. Wij weten nu beter en keren daarom op onze schreden terug richting ons ontbijt en gaan daarna naar de bus om rond 10.30 richting Santiago te vertrekken. Wij hebben weer het zelfde hotel en gaan ook weer eten bij de goede Italiaan.Dat laatste is niet gelukt want om 19.30uur was de Italiaan nog niet open waarop wij een van de vele restaurant in Santiago zijn ingedoken. Na afloop van deze maaltijd zijn wij toch nog even langs de Italiaan gegaan bleek hij toch open gegaan zijn. Mocht ik soms niet voor de tweede keer LEKKER eten!
Ik wil iedereen danken voor zijn getoonde belangstelling en ik moet zeggen dat doet een Perrigrino goed want zonder steun van het thuisfront is het niet fijn lopen.

Gr, Joop

Gisteren na het eten een lekker visje,maar gelijk in de koffer gedoken. Net als de kleine jongens lagen we om 21:00 uur al in ons mandje. Wat me opviel was de geringe bezetting in de auberge. De meeste pelgrims kiezen hier voor een hotelletje . Het geeft toch een tikje meer luxe dan de auberge. Wij kozen voor het laatste. Kleddernat en koud de auberge binnenstappen en zien hoe ook de anderen hebben afgezien.

De twee weken zijn voorbij gevlogen en voor mij was het lang genoeg. Gelukkig hebben we voor een vertrek vanuit Porto gekozen, de Camino Francaise vanuit Jean Pied de Port is op dit ogenblik verziekt door de duizenden en duizenden Duitsers die er overvliegen. Deels te voet(groten) deels als foeffelaar,
Dan is het ook niet meer leuk, als je als olifanten achter elkaar loopt.
Wij hebben heerlijk genoten van de stilte en de natuur. Twee weken lopen , 350 Km. is een prachtige tijd en een mooie afstand zonder in een soort roes te geraken en alles wat je ziet al eens gezien te hebben.
Ik dank mijn reisgezel voor zijn steun en gezelligheid, het moet toch gezegd dat 2 weken met elkaar op pad en zonder moeilijkheden een goed gevoel geeft.

Fans, het ga jullie goed, en als je nog iets van je leven wilt maken doe de Camino Portuguese, al is het maar 1 Dag.

JP.