10e dag 22 oktober
Door: JoopenJP
Blijf op de hoogte en volg Jean-Pierre
23 Oktober 2008 | Spanje, Madrid
Na de grote aanloop richting de Auberge in Ourense had JP een wat verdikte knie er was wat vocht ingekropen maar met behulp van de bandage was dit vlot verholpen. De rest van de dag geen problemen meer.
Vandaag hebben we een trip gepland naar het klooster van Monesterio.
Joop heeft een prachtig verhaal gelezen in ons boek over de ontvangst en het verblijf in het klooster.
Nu heb ik wel ervaring met kloosters en al wat daar zo´n beetje bij komt kijken, maar bij paters krijg ik een beetje kippenvel.
Zusterkes zijn me in het verleden goed bevallen, bij paters kom je al gauw in kelders terecht en middeleeuwse toestanden. Met Gerard heb ik ook eens bij de paters geslapen in een kelder, wel mooi beschilderd! Maar voor de rest een kerker .
Nou hier zou het een ontvangst worden met warme choco!! Een heerlijke broodmaaaltijd .....
Nou het klooster was indrukwekkend, groot als een kasteel met muren van 4 meter dik. Ruim 800 jaar bestond het al en in zijn gloriejaren moet het zeer machtig en rijk zijn geweest. Prachtige torens en een ingang zoals je bij een grote kathedraal zou verwachtten.
De auberge zou volgens de madam van een nabij gelegen café in dat groene deurtje zijn aan de zijkant van het gebouw. Alleen aan de gezichtsuitdrukking van die madam wist ik al genoeg. Trouwens de plaats van de deur voorspelde mij ook al niet veel goeds, het moest de ingang naar een ondergrondse kerker zijn!!
En jawel. wij deurke openen en stappen in een zaal van pakweg 30 bij 50 meter met enkele kleine raampjes op 4 meter hoog en een plafond op 6 meter. Als je sprak zag je de adem uit je mond komen, het was er net boven nul Er stonden een 40 tal dubbele bedden op een hoop en een tafel van 10 meter met 2 banken. Een spaarlamp aan het plafond (6 meter hoog) verder zo vochtig als ....
Merde, hoe moetten we ons hier wassen en plassen??
Terug naar buiten en via via worden we naar de hoofdingang gestuurd waar een touwke uit de muur komt.
Joop trekt aan het touwke en ja, tingelingeling... deurke gaat open en ...er staat een schoon madammeke in de opening. Achter het deurtje was een winkeltje!! Auberge, ja, ja, wassen geen probleem, kleren wassen, moeilijk maar kan. Ok, wij er achteraan het klooster in (zeg maar fort) muren van een meter dik, het geeft je het idee van het Gravensteen vanbinnen.
De waszaal had een 10 tal douches, no warm water!! en na het wassen moesten we linia recta terug naar het slaaphol, nie choco en nie brood!!!
Ik kijk Joop aan en zeg vriend van me als jij vanacht de vespers wilt horen en meebeleven OK, maar ik ben hier weg!!!
Zusterkes OK maar paters Bedankt!!
Wat kan ik daar nog aan toevoegen, berustend en erkennend dat JP gelijk had deed mij medebesluiten hem te volgen. Terug naar buitengaand vertelden wij de madam van het winkeltje dat we hadden afgezien van een verblijf alhier. Gezwind spoedde wij ons naar buiten terwijl JP nog wat foto's nam om dit alles geloofwaardig over te brengen. Wij passeerden de eerste dame die met een glimlach ons doorstuurde naar de tweede madam om aldaar een taxi te doen laten bellen.
Wij vermoedden dat dit de gebruikelijke gang van zaken was ook bij andere pelegrino's die de binnenkant van het klooster hadden gezien.
Het was 18.00 uur en een volgende auberge was gelegen op 11 km, niet haalbaar lopend voor de komende duisternis. Na het eten van een tosti van een 12 ponder brood, gevuld met ham en kaas en weggespoeld met een coke was onze maag weer prima gevuld, zodanig dat wij die avond niet meer uit eten zijn gegaan. De taxi arriveerde en voor 25 euro vertrokken wij richting onze voor die nacht verderop gelegen auberge. Onderweg heeft JP met mij nog vele malen de draak gestoken over mijn niet gehaald paterlijk avontuur.
Groeten,
Joopen JP
Vandaag hebben we een trip gepland naar het klooster van Monesterio.
Joop heeft een prachtig verhaal gelezen in ons boek over de ontvangst en het verblijf in het klooster.
Nu heb ik wel ervaring met kloosters en al wat daar zo´n beetje bij komt kijken, maar bij paters krijg ik een beetje kippenvel.
Zusterkes zijn me in het verleden goed bevallen, bij paters kom je al gauw in kelders terecht en middeleeuwse toestanden. Met Gerard heb ik ook eens bij de paters geslapen in een kelder, wel mooi beschilderd! Maar voor de rest een kerker .
Nou hier zou het een ontvangst worden met warme choco!! Een heerlijke broodmaaaltijd .....
Nou het klooster was indrukwekkend, groot als een kasteel met muren van 4 meter dik. Ruim 800 jaar bestond het al en in zijn gloriejaren moet het zeer machtig en rijk zijn geweest. Prachtige torens en een ingang zoals je bij een grote kathedraal zou verwachtten.
De auberge zou volgens de madam van een nabij gelegen café in dat groene deurtje zijn aan de zijkant van het gebouw. Alleen aan de gezichtsuitdrukking van die madam wist ik al genoeg. Trouwens de plaats van de deur voorspelde mij ook al niet veel goeds, het moest de ingang naar een ondergrondse kerker zijn!!
En jawel. wij deurke openen en stappen in een zaal van pakweg 30 bij 50 meter met enkele kleine raampjes op 4 meter hoog en een plafond op 6 meter. Als je sprak zag je de adem uit je mond komen, het was er net boven nul Er stonden een 40 tal dubbele bedden op een hoop en een tafel van 10 meter met 2 banken. Een spaarlamp aan het plafond (6 meter hoog) verder zo vochtig als ....
Merde, hoe moetten we ons hier wassen en plassen??
Terug naar buiten en via via worden we naar de hoofdingang gestuurd waar een touwke uit de muur komt.
Joop trekt aan het touwke en ja, tingelingeling... deurke gaat open en ...er staat een schoon madammeke in de opening. Achter het deurtje was een winkeltje!! Auberge, ja, ja, wassen geen probleem, kleren wassen, moeilijk maar kan. Ok, wij er achteraan het klooster in (zeg maar fort) muren van een meter dik, het geeft je het idee van het Gravensteen vanbinnen.
De waszaal had een 10 tal douches, no warm water!! en na het wassen moesten we linia recta terug naar het slaaphol, nie choco en nie brood!!!
Ik kijk Joop aan en zeg vriend van me als jij vanacht de vespers wilt horen en meebeleven OK, maar ik ben hier weg!!!
Zusterkes OK maar paters Bedankt!!
Wat kan ik daar nog aan toevoegen, berustend en erkennend dat JP gelijk had deed mij medebesluiten hem te volgen. Terug naar buitengaand vertelden wij de madam van het winkeltje dat we hadden afgezien van een verblijf alhier. Gezwind spoedde wij ons naar buiten terwijl JP nog wat foto's nam om dit alles geloofwaardig over te brengen. Wij passeerden de eerste dame die met een glimlach ons doorstuurde naar de tweede madam om aldaar een taxi te doen laten bellen.
Wij vermoedden dat dit de gebruikelijke gang van zaken was ook bij andere pelegrino's die de binnenkant van het klooster hadden gezien.
Het was 18.00 uur en een volgende auberge was gelegen op 11 km, niet haalbaar lopend voor de komende duisternis. Na het eten van een tosti van een 12 ponder brood, gevuld met ham en kaas en weggespoeld met een coke was onze maag weer prima gevuld, zodanig dat wij die avond niet meer uit eten zijn gegaan. De taxi arriveerde en voor 25 euro vertrokken wij richting onze voor die nacht verderop gelegen auberge. Onderweg heeft JP met mij nog vele malen de draak gestoken over mijn niet gehaald paterlijk avontuur.
Groeten,
Joopen JP
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
