14e dag: Santago de laatst dag van ons pelgrims
Door: JoopenJP
Blijf op de hoogte en volg Jean-Pierre
26 Oktober 2008 | Spanje, Santiago
Het is zondag, in de stad vindt een marathon plaats een heel spektakel.
Ook het gebeier van de vele klokken van de kathedraal doen ons opgewekt ontwaken
Deze ochtend worden we rustig wakker, met in de wetenschap dat we ook nog eens een uur extra cadeau krijgen. Na scheren, wasssen enz. Gaan we op weg naar een willekeurig restaurant voor koffie en croissants. Het is nog fris en de zon komt net over de eerste huizenrij om ons nu al te kunnen verwarmen. Toch besluiten wij op het terras plaats te nemen, we moeten eigenlijk wel het restaurant zit vol. Vele mensen kijken ons wat meewarig aan. Toch zie je dat binnen een half uur meedere mensen plaatsnemen naast ons. Het bekende spreekwoord is ook hier van toepassing.
Na onze koffie gaan we richting het grote plein nabij de kathedraal waar de start en finish is gelegen van de al eerder vernoemde marathon. De aankomst van de eerste marathonlopers nemen we a passant mee.
Vele aankomende pelgrims bepakt en bezakt lopen vast in deze hectiek en dat is wel jammer voor hen.
Nu dienen ze een grote omweg te maken om in de kerk te kunnen komen. Ook zie je hier op het plein nog mensen die de oude pelgrim trachtten te benaderen. Zij dragen de voorgeschreven pij en daarbij passende hoed met schelp en in hun hand de bekende bedelaarsstaf. Alleen als je deze facade wegschuift blijkt het een modern mens met goed gevulde beurs te zijn. Zijn er dan geen ¨sprookjes¨ meer, is het leven dan toch maar schijn of ga ik nu te ver in mijn filosofisch gemijmer.
Ook hier neemt de commercie zijn plaats in.
Mijn laatste dag hier in Santiago doet me ook denken aan thuis en allen die je hebt achtergelaten. Aan alle berichten die wij van jullie bekende en onbekende mensen hebben gekregen. Als ik alle reacties nog eens teruglees kan ik vaak een lach niet onderdrukken omdat de wijze waarop jullie vaak antwoorden op vragen of reageerde op dingen die we meemaakten hartverwarmend overkwam. Deze kleine dingen doen ons goed om de weg voort te zetten. Het samen stappen met mijn maatje JP bevalt mij prima onze karakters zijn dan wel totaal verschillend maar ook goed aanvullend en wij konden het de afgelopen 14 dagen prima samen vinden. Wij hebben nog geen nieuwe plannen gemaakt voor volgend jaar dat hadden wij ook niet in het voorgaande jaar gedaan. Ik zelf heb wel al een plan om volgend jaar het Pieterpad te gaan lopen. Maar een ding leer je steeds weer opnieuw niet te veel plannen maken op voorhand, laat de tijd je maar verrassen. Nogmaals wil ik iedereen danken voor de reactes op onze soms moeizaam doorkomende berichtten. Ook mijn stapmaat wil ik danken voor de vele fijne momenten die we samen meemaakten en doorheen gingen. Er waren veel overeenkomsten met de Portugese route van 2007.
Ik had het voor geen goud willen missen, is een veel gehoorde uitdrukking soms blijkt het waar te zijn.
Groetjes van een thuiskomer,
Joop
Zo, na dit ietwat filosofische einde van Joop kan ik maar beter niets meer schrijven, maar toch:
Voor mij is het boekje vol, de laatste bladzijde van mijn Caminoboekje is afgestempeld. Zeg nooit, nooit heb ik al vaak gehoord dus zeg ik het nu ook niet. Maar voorzover ik het nu kan bepalen heb ik het wel gezien. Het wordt te druk op weg naar St, Jac.
Het was weer een mooie ervaring en dat hebben we met jullie trachtten te delen. Je moet er niet te zwaar aan tillen, dingen worden verteld maar zijn nooit onder woorden te brengen zoals je het zelf meemaakt. Voor ons was het een prachtige trip, en of je nu een blaar loopt of je knie eens verdraaid, als ik thuis op mijn duim sla met een hamer zegt iedereen stommerik, was er geen plaats naast!! en lacht daarbij.
Dus vrienden vanuit een zonnig Santiago stuur ik jullie nog enkele fotos van de afgelopen avond.
We gaan nu naar het grote wierrookvat kijken en als het lukt maak ik er nog een filmpje van.
Adios vrienden tot straks.
JP
Wij waren te laat voor het wierrookvat toen we de kerk binnen kwamen roken we het alleen, jammer.
Voor mij de tweede keer en voor JP de derde keer dat we het niet hebben meegemaakt. Sommige dingen komen je aanwaaien voor andere zaken moet je zelf goed alert zijn. Er komt misschien nog wel eens een andere keer?
Ook het gebeier van de vele klokken van de kathedraal doen ons opgewekt ontwaken
Deze ochtend worden we rustig wakker, met in de wetenschap dat we ook nog eens een uur extra cadeau krijgen. Na scheren, wasssen enz. Gaan we op weg naar een willekeurig restaurant voor koffie en croissants. Het is nog fris en de zon komt net over de eerste huizenrij om ons nu al te kunnen verwarmen. Toch besluiten wij op het terras plaats te nemen, we moeten eigenlijk wel het restaurant zit vol. Vele mensen kijken ons wat meewarig aan. Toch zie je dat binnen een half uur meedere mensen plaatsnemen naast ons. Het bekende spreekwoord is ook hier van toepassing.
Na onze koffie gaan we richting het grote plein nabij de kathedraal waar de start en finish is gelegen van de al eerder vernoemde marathon. De aankomst van de eerste marathonlopers nemen we a passant mee.
Vele aankomende pelgrims bepakt en bezakt lopen vast in deze hectiek en dat is wel jammer voor hen.
Nu dienen ze een grote omweg te maken om in de kerk te kunnen komen. Ook zie je hier op het plein nog mensen die de oude pelgrim trachtten te benaderen. Zij dragen de voorgeschreven pij en daarbij passende hoed met schelp en in hun hand de bekende bedelaarsstaf. Alleen als je deze facade wegschuift blijkt het een modern mens met goed gevulde beurs te zijn. Zijn er dan geen ¨sprookjes¨ meer, is het leven dan toch maar schijn of ga ik nu te ver in mijn filosofisch gemijmer.
Ook hier neemt de commercie zijn plaats in.
Mijn laatste dag hier in Santiago doet me ook denken aan thuis en allen die je hebt achtergelaten. Aan alle berichten die wij van jullie bekende en onbekende mensen hebben gekregen. Als ik alle reacties nog eens teruglees kan ik vaak een lach niet onderdrukken omdat de wijze waarop jullie vaak antwoorden op vragen of reageerde op dingen die we meemaakten hartverwarmend overkwam. Deze kleine dingen doen ons goed om de weg voort te zetten. Het samen stappen met mijn maatje JP bevalt mij prima onze karakters zijn dan wel totaal verschillend maar ook goed aanvullend en wij konden het de afgelopen 14 dagen prima samen vinden. Wij hebben nog geen nieuwe plannen gemaakt voor volgend jaar dat hadden wij ook niet in het voorgaande jaar gedaan. Ik zelf heb wel al een plan om volgend jaar het Pieterpad te gaan lopen. Maar een ding leer je steeds weer opnieuw niet te veel plannen maken op voorhand, laat de tijd je maar verrassen. Nogmaals wil ik iedereen danken voor de reactes op onze soms moeizaam doorkomende berichtten. Ook mijn stapmaat wil ik danken voor de vele fijne momenten die we samen meemaakten en doorheen gingen. Er waren veel overeenkomsten met de Portugese route van 2007.
Ik had het voor geen goud willen missen, is een veel gehoorde uitdrukking soms blijkt het waar te zijn.
Groetjes van een thuiskomer,
Joop
Zo, na dit ietwat filosofische einde van Joop kan ik maar beter niets meer schrijven, maar toch:
Voor mij is het boekje vol, de laatste bladzijde van mijn Caminoboekje is afgestempeld. Zeg nooit, nooit heb ik al vaak gehoord dus zeg ik het nu ook niet. Maar voorzover ik het nu kan bepalen heb ik het wel gezien. Het wordt te druk op weg naar St, Jac.
Het was weer een mooie ervaring en dat hebben we met jullie trachtten te delen. Je moet er niet te zwaar aan tillen, dingen worden verteld maar zijn nooit onder woorden te brengen zoals je het zelf meemaakt. Voor ons was het een prachtige trip, en of je nu een blaar loopt of je knie eens verdraaid, als ik thuis op mijn duim sla met een hamer zegt iedereen stommerik, was er geen plaats naast!! en lacht daarbij.
Dus vrienden vanuit een zonnig Santiago stuur ik jullie nog enkele fotos van de afgelopen avond.
We gaan nu naar het grote wierrookvat kijken en als het lukt maak ik er nog een filmpje van.
Adios vrienden tot straks.
JP
Wij waren te laat voor het wierrookvat toen we de kerk binnen kwamen roken we het alleen, jammer.
Voor mij de tweede keer en voor JP de derde keer dat we het niet hebben meegemaakt. Sommige dingen komen je aanwaaien voor andere zaken moet je zelf goed alert zijn. Er komt misschien nog wel eens een andere keer?
-
26 Oktober 2008 - 11:54
Wim En Corry:
Proficiat mannen,jullie doel bereikt. We hopen dat je van de vrije dagen nog volop zullen genieten. Ook jullie marathon zit er op. We zien met spanning uit naar de persoonlijke verhalen als we jullie gezond en wel weer in 't Sas ontmoeten. Tot binnenkort. -
26 Oktober 2008 - 19:55
Fam. Sijnesael:
Mannen,
Ook deze keer hebben we met regelmaat jullie reisverslag gelezen. OK, het mag gezegd worden, jullie zijn bikkels en wij zijn watjes. Kortom: chapeau en een goede terugreis toegewenst.
Groetjes van Arno, Carmen, Amber & Esmee -
26 Oktober 2008 - 22:22
Linda:
ik weet niet of jullie dit nog zullen lezen, maar zo te lezen en te zien op de foto's hebben jullie vandaag werkelijk een relax-dag gehad, gelukkig. ik hoop dat de terugreis zonder problemen verloopt en tot dinsdag. -
27 Oktober 2008 - 09:45
Dennis En Marloes:
Proficiat heren, netjes gedaan.
Was het nu geen mooie afsluiting geweest om nog even de marathon te lopen?
Mooie foto's heren en ook jullie bedankt voor het in kaart en woorden brengen van jullie avontuur.
Wij wachten vol smart op jullie thuiskomst waar de dagelijkse sleur weer kan beginnen.
Groetjes Dennis en Marloes -
27 Oktober 2008 - 17:20
Gerard:
Hoi, jullie daar terug thuis.
Ja!!! JP, je hebt het weer voor elkaar gekregen , iedereen behouden thuis bij Jacob gebracht , je mag er trots op zijn .
ik weet niet of je het nieuws dit weekend uit Schotland gevolgd hebt.
Ik mag verwachten van jou, dat dit je volgende uitdaging wordt , tien jaar jonger en ik ging daar ook op pad , zeker weten !!!!
Dit lijkt me echt de ultieme uitdaging , in de natuur getropt worden zonder telef of gps, of andere rotzooie en zoek het maar uit.
Zeg Jacob is toch niet om zijn mirakels zo bekend.
Een ex marinier die begint te filosoferen als dat geen mirakel is .
Als ze dat in het korps te weten komen is hij zijn baret kwijt.
Proficiat jullie twee heee !!!!
Gr Gerard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
